در ضرورت صلح پژوهی در جهان اسلام؛ نگاهی آینده پژوهانه

دکتر مجتبی مقصودی رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

چکیده

مرزهای جهان اسلام هیچگاه چون امروز خونین و لبریز از خشونت، مناقشه، منازعه و تنش نبوده و چون امروز علما و اندیشمندان کشورهای اسلامی و نخبگان فکری و اجرایی اسیر فرقه گرایی مزمن و دورافتادگی از مفاهیم صلح و آشتی و مصالحه نبوده اند و آتش بیاران معرکه ی جنگ، فقر و بی عدالتی و  نیز کاسبان گریه و مرگ این چنین کسب و کارشان پر رونق و سکه نبوده است.

 

آینده پژوهی صلح در جهان اسلام

پنل   "آینده پژوهی صلح در جهان اسلام "  در عصر یکشنبه (هشتم اردیبهشت)، ساعت ۱۶ تا ۱۷:۴۵ با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران ، گروه سفیران صلح و دوستی به ریاست سرکار خانم دکتر طیبه محمد و موسسه فرهنگی اکو به ریاست آقای دکتر مظاهری ارائه و اداره می شود.

سخنرانان این پنل:

دکتر مجتبی مقصودی در ضرورت صلح پژوهی در جهان اسلام

دکتر امیرهوشنگ میرکوشش (مدیر پنل)جایگاه صلح در آینده روابط ایران و عربستان

دکتر علی مرشدی زاد اسلام سیاسی، نهادگرایی و آینده جهان اسلام

دکتر محمد منصور نژاد انجمنهای علمی و آینده تولید و ترویج ادبیات صلح در جهان اسلام

دکتر رامتین رضایی ضرورت پیوند مدرنیته و هویت اسلامی

حضور علاقمندان در این پنل آزاد است.

همایش

"موانع و چالش های صلح مثبت و تعامل سازنده در روابط ایران و آمریکا"

 

زمان: یکشنبه دوم دی ماه 1397 از ساعت 15

مکان: خانه اندیشمندان علوم انسانی

همایش ملی            

              "توسعه پایدار استان کرمانشاه"  فرصت ها، چالش ها و چشم انداز

 

محورهای همایش:

ظرفیت­ها و قابلیت­های توسعه استان 

   آمایش و برنامه­ های راهبردی توسعه استان

     اشتغال پایدار و مولد  

  تجارت خارجی و توسعه 

  محیط زیست استان، مشکلات و راهکارها   

آسیب­های اجتماعی و راهکارها 

  اقتصاد مقاومتی، تولید ملی و توسعه پایدار 

  تحلیل وضعیت ساختار مدیریت و منابع انسانی

 

زمان: دوشنبه 19 آذر 1397

مکان: کرمانشاه، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی

نخبگان ملی و استانی و مسئله ای به نام توسعه پایدار در استان کرمانشاه 

 

مجتبی مقصودی

دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی

و  رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

چکیده:

این مقاله تلاش دارد ضمن تشریح و طرح چیستی توسعه پایدار، مبانی و بایسته های اولیه و مورد اجماع برای توسعه پایدار در استان کرمانشاه را با ابتناء بر مطالعات نظری و تاریخی، از دریچه فهم نخبگان ملی و استانی به مقوله توسعه پایدار مورد شناسایی و طرح و بحث قرار دهد.  

با استناد به مطالعات تطبیقی این پژوهش مدعی است که توسعه پایدار، فراگیر و پویا مبتنی بر دو دسته الزامات و بایسته های راهبردی است.

دسته اول ناظر بر وجود بایسته ها و الزاماتی است که در همه ی کشورها و مناطق جهان؛ از بورکینافاسو تا مالی، چاد، عراق و افغانستان مشترک است و کم و بیش شامل حکمرانی خوب، باورمندی به توسعه با هدف بهبود و ایجاد رفاه مادی، اجتماعی ومعنوی، وجود نخبگان توسعه گرا، قانون گرایی، اولویت بندی و اجماع در موضوع توسعه و اهداف توسعه ای، باور و التزام عملی شایسته سالاری، گذار از طایفه گرایی، وجود نظام تصمیم گیری  سیاسی خردگرا و هماهنگی در نظام تصمیم گرایی، ثبات سیاسی و امنیت قانونمدار و وجود سرمایه می باشد. اصولا فقدان این مبانی و اصول اولیه بحث در موضوع توسعه و به ویژه توسعه پایدار را بلاموضوع می سازد و بنظر می رسد در حال حاضر، موضوع توسعه پایدار در استان کرمانشاه همچون دیگر مناطق و استان های کشور در همین خانه از پازل توسعه پایدار، درجا زده و پای در گل باقی مانده است و تا در این قسمت چاره اندیشی نشود، تحقق توسعه پایدار در حد حرف و شعار باقی خواهد ماند.

دسته دوم الزامات و بایسته های منطقه ای و بومی است که در قالب آمایش سرزمینی به بهترین وجهی توانمندی توسعه پایدار، متوازن را نشان می دهد و در صورت اجرای واقعی، فرایند توسعه پایدار را برگشت ناپذیر می سازد.

این مقاله در ادامه اضافه می نماید؛ این استان به لحاظ تاریخی، فرهنگی، تمدنی، هویتی، گردشگری، ژئوپولیتیک، نیروی انسانی، طبیعی، اقلیمی، معدنی از ظرفیت های گسترده و متنوع توسعه ای برخوردار است و کاربست بجای این ظرفیت ها، مشکل توسعه ای و توسعه پایدار را کاهش خواهد داد. حال آنکه به زعم نویسنده این مقاله، مشکل توسعه پایدار استان کرمانشاه نه متاثر از سطح منطقه ای و محلی؛ بلکه متاثر ملاحظاتی است که ریشه در سطح ملی دارد و به بنیان فکری و توسعه ای و رویکردی تصمیم گیران و سیاستگذاران سطح کلان کشور برمی گردد. لذا از این منظر، تا برای آن چاره اندیشی نشود توسعه پایداری نه در استان کرمانشاه؛ بلکه در هیچ جای ایران تحقق نخواهد یافت و در روندی زیگزاگی، بیم و امیدهای محدودی را رقم خواهد زد ولی در دراز مدت گره های اساسی توسعه پایدار را رفع نخواهد کرد.

مشخصا؛ آنچه مانع از توسعه پایدار و فراگیر و درخور شده است. فقدان چشم انداز و فهم مشترک و اجماعی در میان نخبگان ملی از چیستی، اهداف و اولویت های توسعه ای و در نتیجه تسری آن به سطوح نخبگان استانی و محلی شده است. به عبارت دیگر نظام تصمیم گیری و سیاستگذاری کشور در سطوح ملی و استانی اصولا دغدغه های دیگری غیر از توسعه و توسعه پایدار را داشته و در چنبره اهداف، اولویت ها و روزمرگی های اداره حوزه مدیریتی خویش باقی مانده اند و در بهترین حالت مسئله توسعه پایدار و متوازن به مثابه ای اصطلاحی شیک، چشم نواز و پوپولیستی بیش از کسب جایگاه واقعی در فرایند سیاستگذاری و تصمیم گیری بیشتر لقلقه ی زبانی گردیده است.

 

واژگان کلیدی: توسعه پایدار، استان کرمانشاه، نخبگان ملی، نخبگان استانی.

نخبگان ملی و استانی و مسئله ای به نام توسعه پایدار در استان کرمانشاه 

 

مجتبی مقصودی

دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی

و  رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

 

چکیده:

این مقاله تلاش دارد ضمن تشریح و طرح چیستی توسعه پایدار، مبانی و بایسته های اولیه و مورد اجماع برای توسعه پایدار در استان کرمانشاه را با ابتناء بر مطالعات نظری و تاریخی، از دریچه فهم نخبگان ملی و استانی به مقوله توسعه پایدار مورد شناسایی و طرح و بحث قرار دهد.  

با استناد به مطالعات تطبیقی این پژوهش مدعی است که توسعه پایدار، فراگیر و پویا مبتنی بر دو دسته الزامات و بایسته های راهبردی است. دسته اول ناظر بر وجود بایسته ها و الزاماتی است که در همه ی کشورها و مناطق جهان؛ از بورکینافاسو تا مالی، چاد، عراق و افغانستان مشترک است و کم و بیش شامل حکمرانی خوب، باورمندی به توسعه با هدف بهبود و ایجاد رفاه مادی، اجتماعی ومعنوی، وجود نخبگان توسعه گرا، قانون گرایی، اولویت بندی و اجماع در موضوع توسعه و اهداف توسعه ای، باور و التزام عملی شایسته سالاری، گذار از طایفه گرایی، وجود نظام تصمیم گیری  سیاسی خردگرا و هماهنگی در نظام تصمیم گرایی، ثبات سیاسی و امنیت قانونمدار و وجود سرمایه می باشد. اصولا فقدان این مبانی و اصول اولیه بحث در موضوع توسعه و به ویژه توسعه پایدار را بلاموضوع می سازد و بنظر می رسد در حال حاضر، موضوع توسعه پایدار در استان کرمانشاه همچون دیگر مناطق و استان های کشور در همین خانه از پازل توسعه پایدار، درجا زده و پای در گل باقی مانده است و تا در این قسمت چاره اندیشی نشود، تحقق توسعه پایدار در حد حرف و شعار باقی خواهد ماند.

دسته دوم الزامات و بایسته های منطقه ای و بومی است که در قالب آمایش سرزمینی به بهترین وجهی توانمندی توسعه پایدار، متوازن را نشان می دهد و در صورت اجرای واقعی، فرایند توسعه پایدار را برگشت ناپذیر می سازد. این مقاله در ادامه اضافه می نماید؛ این استان به لحاظ تاریخی، فرهنگی، تمدنی، هویتی، گردشگری، ژئوپولیتیک، نیروی انسانی، طبیعی، اقلیمی، معدنی از ظرفیت های گسترده و متنوع توسعه ای برخوردار است و کاربست بجای این ظرفیت ها، مشکل توسعه ای و توسعه پایدار را کاهش خواهد داد. حال آنکه به زعم نویسنده این مقاله، مشکل توسعه پایدار استان کرمانشاه نه متاثر از سطح منطقه ای و محلی؛ بلکه متاثر ملاحظاتی است که ریشه در سطح ملی دارد و به بنیان فکری و توسعه ای و رویکردی تصمیم گیران و سیاستگذاران سطح کلان کشور برمی گردد. لذا از این منظر، تا برای آن چاره اندیشی نشود توسعه پایداری نه در استان کرمانشاه؛ بلکه در هیچ جای ایران تحقق نخواهد یافت و در روندی زیگزاگی، بیم و امیدهای محدودی را رقم خواهد زد ولی در دراز مدت گره های اساسی توسعه پایدار را رفع نخواهد کرد.

مشخصا؛ آنچه مانع از توسعه پایدار و فراگیر و درخور شده است. فقدان چشم انداز و فهم مشترک و اجماعی در میان نخبگان ملی از چیستی، اهداف و اولویت های توسعه ای و در نتیجه تسری آن به سطوح نخبگان استانی و محلی شده است. به عبارت دیگر نظام تصمیم گیری و سیاستگذاری کشور در سطوح ملی و استانی اصولا دغدغه های دیگری غیر از توسعه و توسعه پایدار را داشته و در چنبره اهداف، اولویت ها و روزمرگی های اداره حوزه مدیریتی خویش باقی مانده اند و در بهترین حالت مسئله توسعه پایدار و متوازن به مثابه ای اصطلاحی شیک، چشم نواز و پوپولیستی بیش از کسب جایگاه واقعی در فرایند سیاستگذاری و تصمیم گیری بیشتر لقلقه ی زبانی گردیده است.

واژگان کلیدی: توسعه پایدار، استان کرمانشاه، نخبگان ملی، نخبگان استانی.

دومین همایش ملی دولت پژوهی با محوریت دولت جمهوری اسلامی ایران: بنیان، آسیب، چشم انداز در اسفند ١٣٩٧ در دانشگاه فردوسی برگزار می شود. اطلاعات بیشتر در سایت همایش: Stateconf2.um.ac.ir

گزارشی از سخنرانی های جشنواره بزرگ "صلح و سلامت"با سخنرانی دکتر نصیر احمد نور سفیر افغانستان، دکتر محمد امین قانعی راد، دکتر مجتبی مقصودی و دکتر محمد جواد سعادتیکشنبه 26 اردیبهشت 1397سفیر افغانستان در ایران عصر امروز در جشنواره «صلح و سلامت» اظهارداشت که سلامت تنها به معنای سلامت جسم نیست بلکه سلامت اخلاق و اندیشه در یک جامعه اهمیت زیادی دارد. به گزارش خبر فوری، عصر امروز با حضور سفیر افغانستان در جمهوری اسلامی ایران و شماری از مسئولان و فعالان صلح و سلامت از ایران و افغانستان، «جشنواره صلح و سلامت» در «سالن فردوسی» پارک ورشو تهران برگزار شد.این مراسم با همت انجمن مطالعات بین‌المللی صلح افغانستان، با همکاری انجمن علمی مطالعات صلح ایران و خانه اندیشمندان علوم انسانی ایران و با حضور اساتید و دانشجویان ایرانی و افغانستانی برگزار شد، حاضران در این جشنواره رابطه صلح و سلامت بررسی را بررسی کردند.«نصیراحمد نور» سفیر جمهوری اسلامی افغانستان در این مراسم اظهارداشت: "وقتی ما از سلامت سخن می‌گوییم تنها سلامت جسم مورد نظر نیست، بلکه این مفهوم معنای جامعی دارد. مثل سلامت آینده یک کشور، سلامت اخلاق و سلامت ذهن شهروندان آن کشور. یک کشور بدون صلح و سلامت راه کمال را پیدا نمی‌کند و بدون صلح رستگار نمی‌شود".وی ادامه داد: "ما در عرصه های مختلف به سلامت نیاز داریم، بخصوص در اخلاق و اندیشه باید سلامت داشته باشیم. امروز در افغانستان صلح مهمترین نیاز مردم است، ما نیازمند این هستیم که صلح را جایگزین جنگ کنیم، اگر ما بخواهیم صلح همه جانبه داشته باشیم باید یک انسان نسبت به یک انسان دیگر و همسایه نسبت به یک همسایه دیگر تعصب نداشته باشد".

جشنواره بزرگ " سلامت و صلح"

 

سخنرانان

- دکتر نصیر احمد نور سفیر جمهوری اسلامی افغانستان

- دکتر محمد امین قانعی راد عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات علمی کشور

- دکتر مجتبی مقصودی رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

- دکتر محمد جواد سعادت متخصص و پژوهشگر حوزه سلامت

همراه با برگزاری ایستگاه سلامت شامل مشاوره توسط پزشک عمومی، معاینه دندان، مشاوره روانشناسی، مشاور مامایی وبیماری های زنان، چک فشار خون، قند خون و اندازه گیری وزن.

 

زمان: چهارشنبه 26 اردیبهشت 1397 از ساعت 16 تا 17

مکان: سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی