علاقمندان می توانند با مراجعه به آدرس http://www.ipsajournal.ir مقالات این شماره و شماره های پیشین را به رایگان، دانلود و استفاده نمایند.
دوره و شماره: دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 54، بهار 1398آرشیو انتشارات انجمن علوم سیاسی
ایران:http://www.ipsa.ir/pages/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA
"انجمن های علمی، انتخابات و مسئولیت مدنی ما"
یادداشتی از دکتر مجتبی مقصودی
در آستانه برگزاری مجمع عمومی و انتخابات انجمن علوم سیاسی ایران
در آستانه برگزاری انتخابات هفتمین دوره هیات مدیره انجمن علوم سیاسی ایران، انتشار یادداشت "انتخابات هیات مدیره انجمن علوم سیاسی ایران و هفت نکته ضروری" را بایستی به فال نیک گرفت.
این یادداشت کوتاه حاوی تاملات و نکاتی جدی است، چراکه ضمن توجه به جایگاه انجمن علوم سیاسی و انتخابات آن به عنوان یک نهاد علمی- مدنی با کارکردهای جدی و تاثیرگذار، دریچه جدیدی به مسیر آتی و محتمل انجمن می گشاید و جایگاه آن را به مثابه یک "تشکیلات آوانگارد" در مجموعه علوم سیاسی ارتقاء می دهد. این امر به نوبه خود ارزشمند تلقی می شود و در کلیت، محل تاکید جامعه علوم سیاسی ایران است.
با توجه به تجربه فعالیت های علمی و مدنی، به خصوص در انجمن علوم سیاسی ایران، به نظر می رسد دیگر نیازی به تکرار اهمیت مواردی چون اجتناب از بی تفاوتی، شهامت، خلاقیت و مداومت در هرگونه فعالیت انجمنی نباشد؛ چرا که از لوازم و الزامات این گونه فعالیت ها چنین کارکردها و رویکردهایی است که به صورت داوطلبانه و بی چشمداشت محقق می شود و طرح روزشمار "نذر مدنی" می تواند محل تظاهر گردد. با این همه، تاکید بر یک مطلب کلیدی در یادداشت مذکور و بسط و تکمیل آن ضروری است و می تواند پرتوی بر مسیر آینده انجمن بیفکند.
شاید نکته بنیادی در هرگونه فعالیت های علمی مدنی و مستقلانه آن است که فعالیت مدنی با فعالیت حزبی تفاوت دارد و نباید اشتباه گرفته شود. مسئولیت، ماموریت و گستره اختیارات انجمن های علمی بر اساس اساسنامه تیپ انجمن ها که به تایید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری رسیده، در این زمینه مشخص و مرور آن مناسب است. به همین دلیل است که "تنوع و تکثر" در ترکیب اعضای هیات مدیره انجمن ها همواره مورد پذیرش و اصرار جامعه علمی کشور بوده و حتی الامکان از دسته بندی ها، باند بازی ها، تقلیل گرایی ها و کارهای لیستی اجتناب شده است.
البته از بدو تاسیس انجمن علوم سیاسی ایران در سال ۱۳۸۲ کم وبیش تلاش هایی برای کسب جایگاهی ویژه در این نهاد انجام شده که به دلیل مشارکت همه علاقمندان، با این روند آسیب زا مقابله شده است؛ روندی که در صورت کامیابی، این جمع علمی را به یک ساختار متصلب حزبی فرو می کاهد و تکثر گرایش ها و تنوع دیدگاه ها را سرکوب می کند.
بدیهی است که باید برای فعال کردن انجمن اندیشید و راه های مناسبی برای آن یافت که می تواند از رهگذر تعهد به "میثاق ها و مسئولیت حرفه ای" و "وفای به عهد" در قالب شفاهی، کتبی و عملی در کنار "نظارت مستمر" و مطالبه اعضاء و بازرس محقق شود. باز از همین منظر "تقویت جایگاه نهاد بازرسی انجمن" مناسب می نماید.
چه این راه را بپذیریم و چه راه های دیگری را برای ارتقای کمیت و کیفیت فعالیت های این انجمن و حفظ انسجام هیات مدیره پیشنهاد کنیم، باید بپذیریم این نهاد با همین ترکیب متنوع و متکثر اعضای هیات مدیره تاکنون گام های بلندی برداشته و هیات مدیره ۶ دوره انجمن با ساختاری کاملا دموکراتیک از خلال انتخابات سالم؛ کم و بیش توانسته است جامعه علوم سیاسی را نمایندگی کنند.
حال باید پرسید که با رویکردی حزب گونه یا لیستی شدن انتخابات، آیا هیئت مدیره نماینده تکثر و تنوع موجود در جامعه علوم سیاسی کشور خواهد بود و آیا این امر (لیستی شدن انتخابات در یک انجمن) با سلامت انتخابات انجمنی علمی همخوانی دارد؟
همچنین اگر انتخابات لیستی باشد، آن وقت پرسش از "سرلیستی" و احتمال دخالت "ساختارها و تشکیلات بیرونی" نیز پیش می آید.یکی دیگر از آفات چنین رویکردی، به نظر می رسد، "شعارزدگی و اتخاذ رویکرد پوپولیستی" خواهد بود که به نوبه خود در زمره آسیب های احتمالی چنین نگرشی می تواند گردد. منطقا از جامعه علمی انتظار می رود از شعار زدگی بپرهیزد و به جای تلاش برای جذب آرای خاموش و نیروهایی که در حاشیه قرار دارند به شایسته سالاری، کسب تعهد عملی و وقت گذاری و اخلاق حرفه ای توجه بیشتری بنماید.
تنها رای دهندگان صلاحیت تعیین افراد به عنوان هیات مدیره را دارند و می توانند تعیین کنند که این هیات جای چه کسانی است.نهایتا بایستی عرض کنم جملات فوق مانند یادداشت مذکور "با اشتیاق و دلسوزی برای اطلاع انتخاب کنندگان و نامزدهای این دوره" نوشته شده است و امیدوارم با مشارکت گسترده و آگاهانه همکاران و علاقمندان شاهد مرحله دیگری از تکامل انجمن و افزایش توان تاثیرگذاری آن باشیم.
شکی نیست که حفظ و ارتقای بنای عظیم انجمن علوم سیایی ایران که خشت خشت آن به سختی بر روی هم گذاشته شده و امروز میراث دار آن به مثابه یک نهاد علمی، مدنی، دموکراتیک و مستقل هستیم، یک مسئولیت فردی، اخلاقی و حرفه ای است.
انتخابات هیأت مدیره انجمن علوم سیاسی ایران و هفت نکته ی ضروری
یادداشتی از دکتر قدیر نصری
عضو هیأت مدیره انجمن علوم سیاسی ایران
انشاالله اوایل آبان ماه ١٣٩٨ ، مراسم انتخاب ِ هیأت مدیره برای سه سال آتی ( ١٣٩٨ تا ١٤٠١ ) برگزار می شود. بعنوان یک عضو جامعه علوم سیاسی ایران ، که طی سه سال اخیر با افتخار و اشتیاق در خدمت رشته ام بوده ام و به آن عشق می ورزم ، مواردی را به اطلاع انتخاب کنندگان و نامزدهای این دوره عرض می کنم و امیدوارم توجه جدی به این نکات ، کیفیت انتخاب را ارتقا دهد و انجمن بتواند نگهبانی بیدار و مشروع برای صیانت از حریم ارجمند علم سیاست بماند. ضمنا از آنجا بنده نامزد دوره جدید نخواهم شد و هوادار هیچ فرد و دسته ای نیستم ، امیدمندم سخنانم از سر بیطرفی و دلسوزی تعبیر شود و نه چیزی دیگر !
نکته نخست ؛ تماشا و بی تفاوتی ، زشت است! از آنجا که ما دانشوران سیاست ، رقابت و مشارکت را دو رکن کلیدی دموکراسی می شماریم و هماره درس آن را داده ایم ، زیبنده است که همه اعضا در انتخاباتْ مشارکت نموده ، به مشروعیت بیشتر هیأت مدیره منتخب کمک نمایند. لذا هر فرد و دسته ای که مشارکت و رقابت نمی کند عقلاً حق داوری و نقد را از خود سلب می نماید.
نکته دوم . آزادیِ قابل قبول ! بالغ بر هزار روز فعالیت حرفه ای اینجانب در انجمن علوم سیاسی ، موید این نکته است که انجمن ، موثرترین ظرفیت را در بین انجمن های علوم انسانی داراست و لذا همبستگی اعضای آن ضروریست. آزادی عمل انجمن به اندازه ای شایان تحسین ، تامین است و هیچ مانع و رادعی برای تعقیب منافع اعضا و ملاحظات این دیسیپلین وجود ندارد.
نکته سوم. رأی به لیست ! اندک تجربه زیسته ی من می گوید بهتر است نامزدهای گرانقدر ِ انتخابات هیأت مدیره ، بصورت لیستی و هر لیست تحت نام یک دانشور سرشناس سیاست در انتخابات شرکت کنند یعنی رای دهندگان به لیست رای دهند. طبعاً اعضای هر لیست بخاطر قرابت فکری و سازگاری حرفه ای ، بهتر می توانند تصمیم سازی و همراهی کنند.
نکته چهارم . نذرِ مدنی ! کسانی که فکر می کنند عضویت در هیأت مدیره ، موجب نان و نام است سخت در اشتباهند . بهترست هر کس که وقت کافی ندارد و اهل خلاقیت و کار اجرایی نیست وقت خودش را تلف نکند. کار انجمنی ، عمیقاً مستلزم دویدن ، هزینه کردن ( از داشته های شخصی) و ابتکار عمل و شمّ و شهامت است. سه سال کار داوطلبانه و بی چشمداشت ، نوعی ادای دین و نذر مدنی است نه چیز دیگر.
نکته پنجم . شهامت ؛ انجمن مجال و محلیست برای کسانی که دغدغه دارند اما صدا و دغدغه شان شنیده نمی شود. انتخابات فرصت است برای آن دسته از هیأت علمی دانشگاهی که گمان می برند مورد بی مهری قرار گرفته اند ، زنانی که دارای دغدغه و برنامه اند و برای محققان و استادانی که می توانند صدای جامعه سیاست باشند پیشگام شوند ، نوا و هوا و صدای تازه ای را نمایندگی کنند.
نکته ششم . خلاقیت ؛ انجمن ، جای ژنرالها و افراد چند شغله ، نامحبوب در آکادمی ، بخشی نگر ، فاقد نفوذ ، کارآموز و افراد تکراری نیست . فقط دانشوران حرفه ای ، دارای مجال ، ملی اندیش ، آشنا به مناسبات قدرت و خلاق هستند که می توانند جامعه بزرگ علوم سیاسی را راهبری کنند.
نکته هفتم . مداومت ؛ راه مفید و مطلوب ، انباشت تجارب و مداومت خردمندانه ی برنامه هاست. بهرحال ، طی دوره های گذشته ، بودند افرادی که از وقت و جیب و آبروی خود مایه گذاشته و انجمن را به مقام منیع کنونی ارتقا داده اند . بهتر است منتخبین جدید ، عین راننده ای متبحر ، گذشته را بسانِ یک آیینه ببینند ؛ نه به آن خیره شوند و نه آن را از جا بکٓنند که هر دو خطاست.
به ترتیب از بالا سمت راست
آقایان محسن مدیر شانه چی، مجتبی مقصودی، علی اکبر امینی، حمید سعیدی جوادی، سید محمد علی تقوی، علی اصغر داودی، ابراهیم متقی و محمد آرین منش
مشهد، 14 اردیبهشت 1398
آیین نکوداشت اندیشمند فرزانه دکتر محسن مدیرشانه چی
با سخنرانی
علی اکبر امینی
سید محمدعلی تقوی
سعید کازرانی
ابراهیم متقی
مجتبی مقصودی
زمان: شنبه 14 اردیبهشت1398 از ساعت17
مکان: سالن آمفی تئاتر دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
گزارشی از
کارگاه آموزشی ۲۰ گام اساسی در فهم تحولات قومی
به اهتمام انجمن‌های علمی مطالعات صلح ایران و علوم سیاسی ایران
"کارگاه آموزشی ۲۰ گام اساسی در فهم تحولات قومی" با حضور تعدادی از علاقمندان در چهارشنبه سوم بهمن ۱۳۹۷ در دفتر انجمن علوم سیاسی ایران در دو نوبت صبح و بعدازظهر برگزار شد و مورد استقبال علاقمندان قرار گرفت.
مدرس این کارگاه دکتر مجتبی مقصودی رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران و صاحبنظر مسائل قومی بوده و در پنج ساعت قدم به قدم گام‌های مؤثر در فهم و تجزیه و تحلیل نشیب و فرازهای تحولات قومی به ویژه در ارتباط با ایران به لحاظ نظری، روشی- رویکردی و انضمامی را مورد طرح و بررسی قرار دادند و تلاش نمودند تا به زبانی ساده به فهماسازی مباحث اصلی و پایه‌ای در این حوزه بپردازند.
در مقدمه مدرس کارگاه ضمن اشاره به این نکته که علیرغم ظهور و بروز عصر جهانی شدن، انقلاب در عرصه‌های ارتباطی و اطلاعاتی و تجلی دهکده جهانی، توسعه صنعتی و پسا صنعتی و عام گرایی، موضوع قومیت‌ها و مسئله قومی و خاص گرایی همچنان در دستور کار جامعه جهانی و دولت‌های ملی است و کم و بیش طیف وسیعی از کشورهای کمتر توسعه یافته، در حال گذار و توسعه یافته را تحت تاثیر قرار داده است به طرح اهمیت موضوع پرداختند؛ همچنان که فعال شدن شکاف‌های قومی و تأثیرات جدی متغیر نوظهور قومیت در مناسبات ملی و منطقه‌ای و بهره برداری بازیگران فرا منطقه‌ای در معادله و موازنه قوا در منطقه در سال های اخیر، موضوع قومیت را در ایران بیش از پیش، از اهمیت و حساسیت برخوردار ساخته است و تولید طیف وسیعی از آثار و تألیفات را به همراه داشته است.
پس از مقدمه‌ی نسبتاً مبسوط، سخنران به تشریح گام به گام محورهای اصلی کارگاه پرداختند.
پس ازتوصیف وجود تنوع و تکثر قومی در ایران و جهان به مثابه یک واقعیت، در گام بعدی به اپیدمی مطالعات قومی در دو دهه‌ی اخیر در جهان و ایران، به نقش مدرنیست‌ها، لنینیست‌ها، ویلسونیست‌ها و ناسیونالیست‌ها در تولید و گسترش ادبیات نظری و تجربی پرداختند.
رهیافت‌ها، رویکردها، سیاستگذاری‌ها و آسیب‌شناسی‌های گام‌های بعدی "فهم تحولات قومی" بود که در این کارگاه مورد طرح و برسی قرار گرفت.
در انتها این کارگاه، با پرسش و پاسخ شرکت کنندگان خاتمه یافت.روابط عمومی انجمن علمی مطالعات صلح ایران
انجمن علوم سیاسی ایران با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی و انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار می کند:
ایران و میراث هاشمی؛ تأملی آکادمیک بر کارنامه سیاسی آیت الله
سخنرانان
داوود هرمیداس باوند سیاست خارجی هاشمی؛ فرازها و فرودها
سید جلال دهقانی فیروزآبادی توسعه گرایی در سیاست خارجی هاشمی
امیر محمد حاجی یوسفی عمل گرایی در سیاست خارجی هاشمی
محمدرضا دهشیری منطقه گرایی در سیاست خارجی هاشمی سیاست داخلی
حسین راغفر دستاوردها و میراث اقتصادی هاشمی
مجتبی مقصودی میراث هاشمی؛ مصالحه سیاسی و آشتی ملی
هادی خانیکی هاشمی و اندیشه توسعه در ایران
کیومرث اشتریان رویکرد هاشمی در سیاست گذاری عمومی
چهارشنبه 6 بهمن 1395 ساعت 15 الی 19
مکان: خیابان نجات اللهی، نبش خیابان ورشو ،خانه اندیشمندان علوم انسانی ، سالن فردوسی
ورود برای علاقمندان آزاد است.
