همزمان با برگزاری ششمین همایش سالانه انجمن علوم سیاسی ایران، " کتاب ایران، سیاست، آینده شناسی" رونمایی و در معرض فروش گذارده خواهد شد.                                                                                                                               این کتاب به اهتمام دکتر مجتبی مقصودی دبیر علمی همایش ملی "ایران، سیاست، آینده شناسی" تدوین و آماده سازی شده است و جمعی از صاحبنظران و پژوهشگران از دانشگاه های مختلف در تدوین فصول  و مقالات آن سهیم بوده اند. در حال حاضر به نام انجمن علوم سیاسی ایران و از طرف نشر دانشگاهی به زیور طبع آراسته شد. این کتاب به قطع وزیری بزرگ در 622 صفحه به قیمت 150000 ریال در روز پنجشنبه بیستم مهرماه در خانه اندیشمندان علوم انسانی به علاقمندان عرضه خواهد.    مجموعه مقالات همایش «ایران، سیاست، آینده‌شناسی» در پنج بخش شامل؛ نظریه‌ها و روش‌های آینده‌شناسی، آینده آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در ایران، آینده‌شناسی سیاست داخلی، آینده‌شناسی سیاست خارجی، آینده‌شناسی مطالعات راهبردی  و 27 فصل و مقاله سازماندهی شده است     بخش اول به حوزه «نظریه و روش‌های آینده‌شناسی» اختصاص یافته است و تاریخچه روش‌ها و تکنیک‌های آینده‌شناسی و ارتباط آن با علم سیاست در هفت فصل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم کتاب، آینده آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در ایران، دستمایه تدوین چهار مقاله از فصول 8 تا 11 شده است. بخش سوم کتاب با عنوان «آینده‌شناسی سیاست داخلی» نشانگر تلاش استادان و پژوهشگران علوم سیاسی در تبیین و تعمق زاویه‌های مختلف آینده‌نگری در عرصه‌های مختلف سیاست داخلی است. بخش چهارم کتاب که بیشترین تعداد مقالات را نیز به خود اختصاص داده «آینده‌شناسی سیاست خارجی» است. بخش چهارم کتاب که بیشترین تعداد مقالات را نیز به خود اختصاص داده «آینده‌شناسی سیاست خارجی» است.    پشت جلد کتاب "ایران، سیاست، آینده شناسی"      علم سیاست پیشگام درعرصه نوآوری و مدیریت سیاسی جوامع، با خلاقیت های بین رشته ای تلاش دارد تا علاوه بر تحلیل و تبیین وقایع و رویدادهای مرتبط با حوزه های مختلف سیاسی، به تبعیت از روش ها و تکنیک های آینده شناسی به پیش بینی و برآورد آینده بپردازد. ظرفیت های نظری و تجربیات گرانسنگ علوم سیاسی فراتر از حصر در گذشته گرایی صرف و محدود ماندن در حوزه توصیف و تبیین، به ویژه در دو دهه اخیر نشان داده است که به عنوان علمی پویا، جامع و انعطاف پذیر از قدرت پیش بینی و تاثیرگذاری بر جریانات و تحولات آینده برخوردار است؛ مجموعه مقالات کتاب " ایران، سیاست، آینده شناسی" محصول چنین رویکردی است.

به گزارش دبیرخانه همایش بین المللی " هویت اسلامی و جهانی شدن "، رونمایی از کتاب "نهادهای اجتماعی و همبستگی ملی " در ساعت 17 روز یکشنبه، سی ام بهمن ماه در تالار شهید مطهری دانشگاه تربیت مدرس با حضور تعدادی از صاحبنظران ، کارشناسان و پژوهشگران و از جمله دست اندرکاران این همایش انجام خواهد شد. این کتاب که به اهتمام دکتر مجتبی مقصودی آماده طبع و نشر شده است محصول همایشی به همین نام است که چند سال قبل برگزار گردید.        حضور در مراسم رونمایی برای عموم آزاد است.

نهادهای اجتماعی و همبستگی ملی به اهتمام: دکتر مجتبی مقصودی تهران: انتشارات تمدن ایرانی، زمستان 1390                                                                      

تمدن ایرانی؛ فراسوی مرزهامجتبی مقصودی - ماندانا تیشه یارتهران: انتشارات تمدن ایرانی، 1388چاپ اول،173 صص مقدمه هنگامی که از ”تمدن“ صحبت به میان می‌آید، انسان ناخودآگاه به یاد گذشته‌های دور می‌افتد. گویی که این کلمه باری از قدمت و دیرینگی را به دوش می‌کشد. تمدن در نگاه نخست، یادآور ویژگی‌ها و خصوصیاتی است که مردم هر سرزمین از دیرباز روابط اجتماعی، شیوه زیست، نحوه حکومت‌داری، ارتباطات درون فرهنگی و مراودات خود با سایر اقوام و جوامع را براساس آن بنیان نهاده و بسیاری از آنها را نسل به نسل، به فرزندان خود منتقل نموده‌اند و اینک ما را به وارثان میراث عظیم بدل ساخته‌اند. این برداشت از تمدن البته گویای همه واقعیت وجودی آن نمی‌تواند باشد زیرا پویایی و تحول تمدن‌های قدیم و زایش تمدن‌های جدید طی سده‌های اخیر و تداوم این تحول تا عصر حاضر، موجب شده است که ما جز میراث داران تمدن‌های کهن، از نقش و جایگاه دیگری را نیز برخوردار باشیم. براین اساس مردمان هر دوره از جمله دوران معاصر جز وظیفه حفظ و انتقال پیشینه فرهنگی ـ تمدنی سرزمینی که به آن تعلق دارند، می‌بایست به نوبه خود از عهده فرآیند تمدن‌سازی نیز برآیند و چیزی را بر کاروان در حال حرکت و پویای تمدن بشری بیافزایند. این امری اجتناب‌ناپذیر است و سستی و انفعال در مقابل آن و یا گریز از آن مانع از آن نخواهد شد که نسل‌های آینده به دوران ما به عنوان دوران رشد و شکوفایی یک تمدن نوین و یا مقوم تمدنی کهن بنگرند و یا آنکه این عصر را دوران انحطاط تمدنی و واماندگی از قافله پیشرفت بشری بنامند. از این منظر، تمدن نمی‌تواند امری قدیمی، دور از دسترس و غیرقابل تغییر باشد. تمدن‌ها در هر عصر با انسان‌ها به دنیا می‌آیند، زندگی می‌کنند و بعد از آنان همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند. این تنها پیشینیان نبودند که وظیفه تمدن‌سازی را بر عهده داشتند، ما نیز نقش ویژه‌ای در ایجاد، احیا، حفظ و تقویت عناصر تمدنی عصر خود بر عهده داریم. با این همه نمی‌توان انکار کرد که توجه به مسائل تمدن و تحولات تمدنی در قرن گذشته تحت‌الشعاع بسیاری از معادلات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و ایدئولوژیک بوده و کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در واقع با نگاهی به پیشینه بحث‌های تمدنی در سده گذشته به جز مواردی معدود همچون آثار آرنولد توین بی که با بررسی 26 تمدن، بحث‌های نوینی را در حوزه شناخت تمدن‌ها مطرح نمود و یا فوکوتساوا یوکیشی که کتاب ارزشمند ”نظریه تمدن“ او به واسطه تأثیر بسزایی که در رشد و توسعه ژاپن در قرن بیستم بر جای گذاشت، توسط یونسکو به عنوان یکی از آثار برگزیده انتخاب شده است، به ندرت می‌توان به مطالبی بدیع و جامع در زمینه ویژگی‌های تمدنی در عصر حاضر دست یافت.

تازه های نشر:    

  کتاب "سیاست و حکومت در مالزی" اثر پروفسور جایوم اناک در  320 صفحه توسط دکتر مجید خورشیدی و دکتر فخرالدین سلطانی به فارسی ترجمه و از سوی انتشارات سایه گستر در پاییز 1390 منتشر شده است.

کتاب در 16 فصل سازماندهی شده و نویسنده تلاش نموده تا چشم اندازی کلی از پیشینه تاریخی مردمان مالزی، دوران استعمار این کشور و نیز تحولات مربوط به تشکیل فدراسیون مالایا و در نهایت تاسیس فدراسیون مالزی ارایه نماید. کتاب پس از معرفی این تحولات، به ساختار فدراسیون، نظام پادشاهی، نظام پارلمانی و نیز نحوه تفکیک قوا در این کشور آسیایی پرداخته است.

در بخشهای دیگری از کتاب نحوه مدیریت تنوع قومی و چالشهای نظام سیاسی و مردم این کشور برای گردآوردن مردمانی با حداقل سه پیشینه نژادی، دینی و زبانی در یک هویت واحد، تشریح شده است. فصول پایانی کتاب به راهی که مالزی برای نیل به توسعه همه جانبه ظرف کمتر از 30 سال از کشوری فقیر، دور افتاده و مستعمره سابق، به کشوری با ثبات سیاسی و اقتصادی و تاثیر گذار در مسایل منطقه ای و حتی جهانی طی نموده اشاراتی دارد.

تحولات قومی در ایران؛ علل و زمینه هانویسنده: دکتر مجتبی مقصودیچاپ دوم، تهران: موسسه مطالعات ملی، 1382 512صص

مقدمه   تعدد و تنوع اقوام تشکیل دهنده جامعه ایران به نحوی است که اطلاق واژه‌ "جامعه چند قومی" بر ترکیب جمعیتی آن، از واقعیتی غیر قابل انکار خبر می‌دهد. حضور و زندگی قومیت‌های مختلف چون فارس‌ها، آذری‌ها، کردها، بلوچ‌ها، ترکمن‌ها، عرب‌ها و لرها در جوار یکدیگر و در چارچوب جغرافیای سیاسی واحد، بیانگر تنوع فرهنگی - قومی جامعه ایران است.   در واقع الگوی فرهنگی - قومی کشور ایران همانند فرش‌های چشم نواز و نفیس کشورمان که برغم ویژگی‌های مشترک، از رنگ‌ها و طرح‌های متمایز و متنوعی بهره برده و بافته شده‌اند، الگوی پیچیده‌ای متشکل از گروه‌های قومی، زبانی، مذهبی، نژادی، فرهنگی و منطقه‌ای را به معرض نمایش می‌گذارد، تا جایی که به جرات می‌توان ادعا کرد این تنوع و پیچیدگی، خصیصه بنیاد - نه خاص - جامعه ایران است.   در طول تاریخ، هر یک از اقوام ساکن در ایران به سهم خود در نضج، دوام و استمرار تمدن ایرانی شرکت داشته و به رغم نشیب و فرازهای فراوان، توانسته اند به طرق مختلف، حیات سیاسی این مرز و بوم را پاس بدارند.   اگر همنوایی، همدلی و همزیستی مسالمت آمیز و برادرانه را به عنوان قاعده‌ای کلی بر مناسبات اقوام ایرانی بپذیریم، در کنار این قاعده، برهه‌هایی نیز وجود داشته که بر این روابط، سطوح مختلفی از تنش، منازعه و بحران حاکمیت پیدا کرده است.   این برهه‌ها در تاریخ معاصر ایران، به ویژه در یک صد ساله اخیر به تعداد معدودی قابل شناسایی و طرح و بررسی است. سال‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب مشروطیت، اواسط دهه 1320 ه.ش و نیز اولین سال‌های پیروزی انقلاب اسلامی، سه مقطعی هستند که در تاریخ معاصر ایران به واسطه شدت و دامنه بحران، طول زمانی مناقشات، نوع و میزان درخواست‌ها، حجم تلفات، صدمات و خسارات، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار می‌باشند.  

فصلنامه مطالعات ملی؛ سال چهارم، شماره 13، پاییز 1381:  206 - 185                                                                                                                   دکتر داود میر محمدیالف) شناسنامه اثر   کتاب “تحولات قومی در ایران؛ علل و زمینه‌ها”، تألیف دکتر مجتبی مقصودی در سال 1380 توسط مؤسسه مطالعات ملی با قطع وزیری و در 512 صفحه انتشار یافت و در فروردین 1382 به چاپ دوم رسید. این کتاب متشکل از هفت بخش و 19 فصل است که منازعات و بحران‌های قومی را از ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روان‌شناختی و تاریخی مورد بررسی قرار داده است. به لحاظ ساختاری، کتاب را می‌توان به چهار قسمت اصلی تقسیم کرد:1- قسمت نخست که رویکردی نظری دارد و نویسنده در آن سعی کرده است رهیافت‌های مهم نظری را که به کمک آن می‌توان بحران‌ها و ستیزهای قومی را تحلیل و تبیین نمود، ارائه نماید. این قسمت از کتاب سه بخش و هشت فصل (239 صفحه) را به خود اختصاص داده است.2- قسمت دوم، رویکردی عملی و واقع‌گرا دارد. در این قسمت نویسنده کوشیده است بحران‌های قومی تاریخ معاصر ایران را در دو مقطع پس از انقلاب مشروطه (بین دو انقلاب) و بعد از انقلاب اسلامی در قالب دو بخش (بخش‌های چهارم و پنجم) و هفت فصل (فصل‌های نهم تا پانزدهم) بررسی و تشریح کند.3- در قسمت سوم یافته‌های تحقیق ارائه شده است. نویسنده در این قسمت علل و زمینه‌های بروز بحران‌های قومی در ایران را براساس مدل نظری و مفهومی در قالب یک بخش (ششم) و چهار فصل در 55 صفحه ارائه کرده است.4- قسمت انتهایی کتاب (بخش‌ هفتم) را جمع‌بندی مباحث، نتیجه‌گیری و پیشنهادات تشکیل می‌دهد که جمعاً شامل 14 صفحه می‌گردد. و در آخر، کتاب با ارائه فهرست منابع، مآخذ، یادداشت‌ها و نمایه‌ به پایان رسیده است.