بازخوانی زندگی و نظریات امانوئل والرشتاین به بهانه حضور وی در ایران                                                                                                                                                                                                                                                          امانوئل موریس والرشتاین در 28 سپتامبر 1930 به دنیا آمد. برای نخستین بار در نوجوانی هنگامی که در نیویورک بود به مسایل جهان به ویژه نهضت استقلال هند علاقه‌مند شد. مدارک دانشگاهی خود را به ترتیب از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد: لیسانس در سال 1951، فوق‌لیسانس در سال 1954 و دکترا در سال 1959. اما والرشتاین به این وضعیت تحصیلی قانع نبود. او مطالعات خود را در سایر دانشگاه‌ها از جمله آکسفورد، دانشگاه آزاد بروکسل، دانشگاه دنیس دیدرو پاریس و دانشگاه ملی مکزیک ادامه داد. بین سال‌های 1951 تا 1953 در ارتش آمریکا خدمت کرد. یازده سال بعد، در 25 می 1964 با بئاتریس فریدمن ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک دختر بود.       شخصیت آکادمیک و حرفه‌ای والرشتاین در دانشگاه کلمبیا شکل گرفت. در آنجا بود که او به عنوان دستیار استاد جامعه‌شناسی بین سال‌های 1958 تا 1971 شروع به کار کرد. در همین ایام، او یکی از پشتیبانان برجسته و فعال اعتراضات دانشجویان کلمبیا در سال 1968 بود. در سال 1971 برای تدریس به مدت پنج سال به دانشگاه مک گیل رفت. در سال 1973 ریاست انجمن مطالعات آفریقا را برعهده گرفت و از سال 1976 به عنوان استاد برجسته جامعه‌شناسی دانشگاه بینگ‌هامتون مشغول به کار شد و تا بازنشستگی در سال 1999 در همین دانشگاه به خدمت ادامه داد. او همچنین ریاست مرکز مطالعات اقتصادی، سیستم‌های تاریخی و تمدن فرناند برودل در دانشگاه بینگ‌هامتون را تا سال 2005 عهده‌دار بود.