پرفسور والرشتاین در جمع اعضاء انجمن های علمی کشور                                                                                 امیر دبیری مهر                                             دبیر کمیته روابط عمومی و اطلاع رسانی انجمن علوم سیاسی ایران       پرفسور امانوئل والرشتاین نظریه پرداز سرشناس بین المللی که برای سفری یک هفته ای به ایران آمده  است شنبه شب میهمان انجمن های  جامعه شناسی ایران، مطالعات فرهنگی و علوم سیاسی به میزبانی و محوریت دکتر علی ربیعی عضو هیات مدیره انجمن علوم سیاسی ایران و وزیر کار ، رفاه و امور اجتماعی بود .     در این ضیافت صمیمی تعدادی از اعضای انجمن های علمی کشور ضمن خوشامدگویی به پرفسور والرشتاین از او در باره برخی موضوعات علمی و شخصی او سوالاتی را پرسیدند که واالرشتاین 84 ساله که به اتفاق همسرش در این مراسم شرکت کرده بود بطور اجمالی به انها پاسخ داد.

بازخوانی زندگی و نظریات امانوئل والرشتاین به بهانه حضور وی در ایران                                                                                                                                                                                                                                                          امانوئل موریس والرشتاین در 28 سپتامبر 1930 به دنیا آمد. برای نخستین بار در نوجوانی هنگامی که در نیویورک بود به مسایل جهان به ویژه نهضت استقلال هند علاقه‌مند شد. مدارک دانشگاهی خود را به ترتیب از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد: لیسانس در سال 1951، فوق‌لیسانس در سال 1954 و دکترا در سال 1959. اما والرشتاین به این وضعیت تحصیلی قانع نبود. او مطالعات خود را در سایر دانشگاه‌ها از جمله آکسفورد، دانشگاه آزاد بروکسل، دانشگاه دنیس دیدرو پاریس و دانشگاه ملی مکزیک ادامه داد. بین سال‌های 1951 تا 1953 در ارتش آمریکا خدمت کرد. یازده سال بعد، در 25 می 1964 با بئاتریس فریدمن ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک دختر بود.       شخصیت آکادمیک و حرفه‌ای والرشتاین در دانشگاه کلمبیا شکل گرفت. در آنجا بود که او به عنوان دستیار استاد جامعه‌شناسی بین سال‌های 1958 تا 1971 شروع به کار کرد. در همین ایام، او یکی از پشتیبانان برجسته و فعال اعتراضات دانشجویان کلمبیا در سال 1968 بود. در سال 1971 برای تدریس به مدت پنج سال به دانشگاه مک گیل رفت. در سال 1973 ریاست انجمن مطالعات آفریقا را برعهده گرفت و از سال 1976 به عنوان استاد برجسته جامعه‌شناسی دانشگاه بینگ‌هامتون مشغول به کار شد و تا بازنشستگی در سال 1999 در همین دانشگاه به خدمت ادامه داد. او همچنین ریاست مرکز مطالعات اقتصادی، سیستم‌های تاریخی و تمدن فرناند برودل در دانشگاه بینگ‌هامتون را تا سال 2005 عهده‌دار بود.