اولین نشست کمیته جامعه شناسی سیاسی ایران، در روز چهارشنبه 14 دی ماه 1390، ساعت 14 تا 16، با حضور دکتر علیرضا ازغندی، دکتر احمد نقیب زاده، دکتر قدیر نصری، دکتر علی مرشدی زاد، دکتر مجتبی مقصودی و خانم شقایق حیدری برگزار شد.     پس از 8 سال فعالیت مستمر از سوی انجمن علوم سیاسی ایران، آغاز بکار اولین کمیته علمی این انجمن در نیمه اول دی ماه 1390 طلیعه گسترش و تعمیق فعالیت های علمی، تعاملات دانشگاهی و فصل نوینی از کارکردهای این نهاد علمی محسوب می شود. دستور جلسه اولین نشست این کمیته، آشنایی اعضاء محترم با کم و کیف وظایف و مسئولیت های کمیته جامعه شناسی سیاسی ایران، برنامه ریزی فعالیت های آتی کمیته و تعیین زمانبندی جلسات بعدی کمیته بود.    در ابتدای جلسه دبیر علمی کمیته ضمن خیر مقدم و تبریک همکاری اساتید محترم در راه اندازی و مشارکت در کمیته جامعه شناسی سیاسی ایران، گزارش کاری از فرایند دعوت، ساختار تشکیلاتی، شرح وظایف و عملکرد این کمیته را ارائه دادند. در ادامه اعضاء کمیته، پیشنهادات خود را در مورد وظایف، کارکردها و مسئولیت های این کمیته مطرح کردند،     بومی سازی و نظریه پردازی، آسیب شناسی مطالعات جامعه شناسی سیاسی در ایران و نقد و بررسی متون درسی و آثار فاخر در این حوزه، بستر سازی و ترغیب اساتید و دانشجویان به انجام پژوهش های میدانی و پیمایشی و انجام کارهای تحقیقاتی بکر و دست اول (فراتر از بررسی های تحلیلی- توصیفی و رویکردهای صرفا تاریخی)، برقراری ارتباط میان نخبگان فکری و دانشگاهی با نخبگان اجرایی و دستگاه های اداری در حوزه سیاست و جامعه شناسی، پیش بینی و تمهید اهداف و کارکردهای این کمیته در سال 1391، تشکیل شورای مدرسان جامعه شناسی سیاسی در ایران، برگزاری کارگاه های آموزشی، انتخاب کتاب برتر و رساله دکتری برتر در این حوزه و... از جمله پیشنهاداتی بود که از سوی اعضاء کمیته ارائه شد.     پس از ارائه پیشنهادات مذکور امکان سنجی و عملیاتی سازی این ایده ها و طرح ها در چارچوبه امکانات انجمن مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. با موافقت اعضاء، تاریخ بعدی نشست کمیته جامعه شناسی سیاسی ایران 12 بهمن 1390 در دفتر اصلی انجمن علوم سیاسی ایران تعیین شد.

http://www.kordha.ir/?p=619          

 

حزب عدالت و توسعه در معرض آزمایشی بزرگ

          مجتبی مقصودی  

 

  بمباران هوایی ارتش ترکیه به یک روستای کردنشین در نزدیکی مرز عراق و کشته و مجروح شدن تعدادی غیرنظامی در آستانه سال جدید میلادی، به لحاظ سیاسی  دولت ترکیه را در وضعیت نامناسبی قرار داده است.   

  در حالیکه حزب عدالت و توسعه در سطح داخلی حل و فصل موضوع کردها را با مجموعه ای از اقدامات بهم پیوسته نظیر؛ بومی سازی مشکل کردی ترکیه، دور نمودن کردها از فاز نظامی به فاز سیاسی و درون سیستمی، به رسمیت شناختن حقوق برابر کردها در تاسیس حزب، راه اندازی شبکه های ماهواره ای و اصلاح قانون اساسی و قوانین موضوعه دنبال می کرد و در عرصه مناسبات خارجی با طرفداری از جنبش های اجتماعی خاورمیانه عربی، الگوی اسلام گرایان اعتدالی ترکیه را به عنوان مدل هویتی- حکمرانی،  به ویژه در یک سال اخیر پرطرفدار نموده است تا جایی که برخی احزاب و جریانات اسلام گرا درکشورهای شمال آفریقا از جمله در تونس، مصر و لیبی خود را پیرو مدل ترکیه قلمداد کردند؛ با بمباران مناطق غیر نظامی،  این الگوی حکمرانی و اداره کشور و از جمله تعامل با کردها در وضعیت شکننده ای قرارگرفت.

     در واقع برخی از منتقدین با تفکیک رویکردی و دوگانگی سیاست داخلی با سیاست خارجی در میان زمامداران جدید ترکیه، اتخاذ استراتژی عمق استراتژیک و به صفر رساندن اختلافات را تنها در خارج از مرزهای ترکیه اجرایی دیده، سیاست داخلی این کشور را فاقد عمق استراتژیک ارزیابی می نمایند که در همراهی با نظامیان این کشور نه با هدف به صفر رساندن اختلافات داخلی، بلکه بازی با حاصل جمع صفر را دنبال می کنند.  

   واکنش سریع و کم سابقه ارتش، رجب طیب اردوغان نخست وزیر و عبداا... گل رییس جمهور در تسلیت و ابراز همدردی با خانواده های این بمباران تلاشی از سوی مسئولین این دولت برای حفظ وجهه و جلوگیری از خدشه پذیر شدن الگوی حکمرانی حزب عدالت و توسعه و بروز موانع جدید در پیوستن به اتحادیه اروپا می باشد.

به دنبال تصویب راه اندازی ده کمیته تخصصی از سوی هیات مدیره انجمن علوم سیاسی، "کمیته علمی جامعه شناسی سیاسی ایران" اولین کمیته علمی این انجمن خواهد بود که فعالیت خود را از هفته دوم دی ماه 1390  به دبیری علمی دکتر مجتبی مقصودی و دبیر اجرایی خانم شقایق حیدری کاندیدای دکتری علوم سیاسی آغاز خواهد کرد.    ترکیب این کمیته تخصصی از دانشگاه های مختلف خواهد بود؛ علاوه بر دبیر علمی کمیته جامعه شناسی سیاسی ایران، دکتر علیرضا ازغندی استاد دانشگاه شهید بهشتی، دکتر احمد نقیب زاده استاد دانشگاه تهران، دکتر علی مرشدی زاد عضو هیات علمی دانشگاه شاهد، دکتر محمد توحیدفام دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی، دکتر قدیر نصری عضو هیات علمی دانشگاه تربیت معلم(خوارزمی)، دکتر عبدالامیر نبوی عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی- اجتماعی در این کمیته عضویت خواهند داشت.

چکیده مقالات همایش بین المللی اسلام و روابط بین الملل، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان، رشت، 11 اسفند 1389.صص 114 و 115                                                                                                                 مجتبی مقصودی/ منیره عرب چکیده    کشورهای اسلامی به دلیل برخورداری از موقعیت های متنوع جغرافیایی، پراکندگی و توزیع جمعیتی در اقصی نقاط جهان و قاره ها و تنوع و گستردگی شرایط اقلیمی، و همچنین غنای فرهنگی از جایگاه و ظرفیت بالقوه بالایی در حمایت از توریسم داخلی و بین المللی برخوردارند.    در این بین تعدادی از کشورهای اسلامی با اعمال برخی محدودیت ها، سوء مدیریت ها، سیاستگذاری های غلط و تحجر فرهنگی عملکرد موفق و درخور توجهی را به لحاظ توسعه صنعت گردشگری و سرمایه گذاری در این حوزه نداشته اند. در مقابل کشورهایی چون ترکیه، مالزی به عنوان کشورهای مسلمان با حفظ ظرفیت ها و فضاهای مذهبی، ارزش ها و شعائر دینی با ارائه ی تسهیلات رفاهی و راهکارهای اجرایی از صنعت گردشگری سهمی مناسب، درخور و رو به رشدی را به خود اختصاص داده اند.    ایران علی رغم برخورداری از شرایط خاص اقلیمی، تنوع زیستی و غنای تاریخی و فرهنگی از جایگاه قابل توجهی در گردشگری و تبادلات فرهنگی در میان کشورهای اسلامی برخوردار نمی باشد. این امر از یک سو از بی توجهی با ارائه تسهیلات لازم و عدم بهره گیری از راهکارهای علمی در صنعت گردشگری نشأت گرفته و از سویی دیگر منبعث از کاستی ها و خلا های قانون گذاری و ضعف عملکرد نهادهای اجرایی که گاه به صورت غیررسمی محدودیت هایی را بر صنعت گردشگری کشور تحمیل می نماید، می باشد.    جمیع این عوامل سبب گردیده که ایران علی رغم برخورداری از امکانات و قابلیت های گسترده و بهره گیری از موقعیت های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در میان ملل اسلامی از سهم ناچیزی در گردشگری و تعاملات فرهنگی در میان این کشورها برخوردار گردد. حال آن که کشورهای ترکیه و مالزی با تدوین برنامه های اصولی و راهکارهای علمی و پایبندی به این تمهیدات، سعی در توسعه صنعت گردشگری و بهره گیری از مزیت های فرهنگی و اقتصادی آن نموده و در این راستا نیز دستاوردهای قابل توجهی کسب نموده اند.    این مقاله به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که چه فرصت هایی برای گردشگری در میان کشورهای اسلامی به ویژه ایران، ترکیه و مالزی وجود دارد؟ ایران در مقایسه با دو کشور مذکور از چه ظرفیت هایی برخوردار است و دلایل عقب افتادگی صنعت گردشگری ایران چیست و سهم شایسته ایران در عرصه صنعت گردشگری جهان و کشورهای اسلامی چه می باشد و راه های خروج از این تنگنا چیست؟    در این پژوهش فرضیه نگارندگان این است که بهره گیری حداقلی از ظرفیت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، تکیه بر منابع نفتی و بی توجهی به چرخش سرمایه، تکنولوژی و نیروهای کار در صنعت گردشگری، سوء مدیریت و موانع ساختاری و فرهنگی ایران ( حتی در میان کشورهای اسلامی و به ویژه نسبت به دو کشور ترکیه و مالزی )، جامعه ایران را از توسعه شایسته صنعت گردشگری و ارتقاء جایگاه خود در تعاملات فرهنگی در میان کشورهای اسلامی بازداشته است.    در این پژوهش ضمن اشاره به جایگاه گردشگری در تبادلات فرهنگی و بهره گیری از مزایای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی آن، به بررسی وضعیت گردشگری در کشورهای اسلامی پرداخته خواهد شد. در این میان نگاهی گذرا خواهیم داشت بر وضعیت گردشگری در کشورهای ترکیه و مالزی و در نهایت برضرورت اتخاذ راهکارها و تدابیر لازم از سوی ایران به منظور بهره گیری از فرصت های گردشگری و تبادلات فرهنگی در میان کشورهای اسلامی تاکید خواهد شد. کلید واژه ها : گردشگری، تبادلات فرهنگی، ایران، ترکیه، مالزی، کشورهای اسلامی

در چارچوب سیاست های جدید انجمن علوم سیاسی، متن کامل همه مقالات فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهشنامه علوم سیاسی به صورت آنلاین در دسترس علاقمندان قرار گرفته است. شایان ذکر است در حال حاضر شماره های 22 و 23 این مجله که به مدیر مسئولی دکتر مجتبی مقصودی، سردبیری دکتر امیر محمد حاجی یوسفی و مدیر اجرایی غلامرضا حداد منتشر می شود، حتی قبل از انتشار به صورت مکتوب، در قالب متن پی دی اف در سایت پژوهشنامه علوم سیاسی قرار دارد.     قرار گرفتن حدود 150 مقاله علمی- پژوهشی در سایت این فصلنامه تحولی مثبت در مطالعات دانش سیاست کشور محسوب می شود که درعین نمایش بخشی از توانمندی های اصحاب دانش سیاست ، نشانه تعاملات گسترده  انجمن علوم سیاسی ایران  با صاحبنظران و پژوهشگران این حوزه تلقی است. آدرس سایت پژوهشنامه علوم سیاسی    http://www.ipsajournal.ir مقالات شماره 22 :  مبانی و اصول حاکم بر "فرا نظریه اقتصاد سیاسی اسلامی"  /  دکتر حسین پوراحمدی   اجماع ارتدوکس؛آسیب‌شناسی علوم اجتماعی در ایران امروز  /  دکتر محمدرضا تاجیک    بومی گرایی در علوم سیاسی ؛ کدام جهت گیری؟  /   دکتر حسین جمالی   وضعیت مطالعات اسراییل شناسی در ایران  /  دکتر امیر محمد حاجی یوسفی، معصومه ثانی جوشقانی، معصومه طالبی   تحلیلی بر تولیدات علمی کشورهای جهان در حوزه روابط بین‌الملل  /  دکتر احمد دوست محمدی، علی اکبر خاصه،  مهدی محمودی     تحولات جدید نظری در روابط بین‌الملل: زمینه مناسب برای نظریه‌پردازی بومی  /  دکتر حمیرا مشیرزاده   مطالعات اطلاعاتی: هستی‌شناسی مستقل، روش‌شناسی وابسته و نظریه‌پردازی ضعیف  /   دکتر مهدی میرمحمدی      مقالات شماره 23: نظریه های مختلف دولت سازی: به سوی یک چارچوب بندی نظری  /  دکتر عباس حاتمی                  «پارادایم قدرت» به مثابۀ رهیافت نظری جدید و جایگزین نظریات «دولت» و «نظام سیاسی»‌‌  /  دکتر سجاد ستاری  بررسی نقش سومین دوره مجلس شورای اسلامی در  سیاست گذاری  (مطالعه موردی: برنامه اول و گذار به دوره سازندگی(71-1367)  /  دکتر وحید سینائی  ، دکتر احمد محقر ، سمیه زمانی   بحران اقتصادی 2009-2007 و تضعیف کار ویژه دولت رفاه در ایالات متحده آمریکا  / دکترمحمد علی شیرخانی، فریبرز ارغوانی پیرسلامی، زکیه یزدانشناس بررسی یک اقتصاد رانتی با تاکید بر سیکل های تجاری سیاسی: یک تحلیل تئوریک  /  دکتر ابراهیم گرجی، دکترعلیرضا اقبالی   کاربرد مدل انسجام انجمنی در سیاستگذاری منطقه‌ای شرق آسیا  /  دکتر عباس مصلی نژاد ایران و دولت توسعه‌گرا (1357-1320)  /  دکتر عبدالامیر نبوی

انجمن علوم سیاسی ایران و پژوهشکده  مطالعات استراتژیک خاورمیانه برگزار می‌کنند:                                                                         اهمیت منطقه خاورمیانه سبب شده است تا تحولات آن به سرعت در سایر مناطق جهان بازتاب داشته باشد. آخرین نوع از این تحولات نیز جنبش های مردمی در جهان عرب می باشد. در دو دهه گذشته، استادان و صاحب‌نظران و برخی مراکز پژوهشی و نشریات تخصصی در ایران نیز به مطالعه و تحلیل مسائل خرد و کلان منطقه خاورمیانه پرداخته‌اند، و در کنار آن، دوره‌های تحصیلات تکمیلی برای مطالعات خاورمیانه راه‌اندازی شده است. همچنین آثار مربوط به این حوزه، اعم از تالیف و ترجمه، در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. در نتیجه می‌توان ادعا کرد که خاورمیانه‌شناسی در ایران، به‌خصوص در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی کشور، نسبت به پیش از انقلاب اسلامی جدی‌تر گرفته شده است، هرچند تا نقطه مطلوب؛ یعنی شکل‌گیری و تثبیت یک سنت مستحکم علمی در این زمینه، هنوز فاصله زیادی باقی است. ضرورت بررسی وضعیت مطالعات خاورمیانه در ایران و آسیب‌شناسی این وضعیت، انجمن علوم سیاسی ایران و پژوهشکده  مطالعات استراتژیک خاورمیانه را بر آن داشت تا برگزاری همایشی مشترک را با عنوان «مطالعات خاورمیانه در ایران» برنامه‌ریزی کنند. دست‌اندرکاران این همایش امیدوارند این نشست علمی و تخصصی، با توجه به جایگاه بی‌بدیل ایران در منطقه، درآمدی مناسب برای بهبود وضعیت آموزشی و پژوهشی مطالعات خاورمیانه باشد. سخنرانان: دکتر کاظم سجادپور (دانشیار دانشکده وزارت امور خارجه): وضعیت مطالعات خاورمیانه در ایران دکتر ابراهیم متقی (استاد دانشگاه تهران): نگرش‌های مختلف مطالعات خاورمیانه در ایران دکتر کیهان برزگر (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات و رئیس پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه):  اهمیت مطالعات خاورمیانه در روابط بین‌الملل دکتر امیرمحمد حاجی‌یوسفی (دانشیار دانشگاه شهید بهشتی): اسرائیل‌شناسی در ایران دکتر علیرضا سلطانی (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران‌مرکزی): مطالعات اقتصاد‌سیاسی و توسعه خاورمیانه در ایران دکتر قدیر نصری (استادیار دانشگاه تربیت معلم): آسیب‌شناسی خاورمیانه‌پژوهی در ایران: نقد پنج رهیافت، طرح یک الگو   نقد و بررسی توسط: دکتر شجاع احمدوند، استادیار دانشگاه علامه طباطبائی دکتر سید‌عبدالامیر نبوی، استادیار پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی بخش پایانی همایش به ارائۀ نقد و نظرات آزاد استادان، پژوهشگران و دانشجویان حاضر اختصاص خواهد داشت. زمان: پنجشنبه اول دی ماه 1390، ساعت 15 تا 19 مکان: بلوار کشاورز، خیابان شهید نادری (سهیل)، پلاک 8، تالار مرکز پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه

گزارش: آزاده یاسایی      از سلسله کارگاه های تخصصی انجمن علوم سیاسی ایران کارگاه های پروپوزال نویسی و مقاله نویسی توسط دکتر مجتبی مقصودی و دکتر امیر محمد حاج یوسفی در دو هفته گذشته برگزار شد.      سوم و دهم آذرماه دفتر انجمن پذیرای علاقمندانی پرشور از دانشگاه های مختلف و از جمله شهرستان ها برای این دو کارگاه آموزشی بود. ویژگی شاخص کارگاه پروپوزال نویسی که توسط دکتر مجتبی مقصودی دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی اداره گردید، وجه کاربردی آن بود، با شروع این کلاس هریک از دانش پژوهان با انتخاب و ارائه عنوان و موضوع پژوهشی خود بخشی از اداره کلاس را برعهده گرفتند. در مسیر پیشرفت مباحث کارگاه، ساختار طرح تحقیق دانش پژوهان با مشارکت تک تک دانشجویان تکمیل گردید، بدین ترتیب هریک از مشارکت کنندگان به صورت عملی و کاربردی در پایان کارگاه، یک پروپوزال نسبتا جامع و کامل در اختیار داشتند.       در کنار کار عملی در این کارگاه به موضوعاتی مانند؛ چیستی پژوهش علمی، مراحل تدوین  و ساختار یک طرح تحقیقاتی، نحوه انتخاب موضوع و عنوان پژوهشی، ویژگی ها و خصوصیات عنوان مناسب، اهمیت روش و متدولوژی تحقیق، مروری بر برخی روش های پژوهش در دانش سیاسی، اهمیت و کارکردهای طرح تحقیق و روشمند بودن آن ( به مثابه نقشه راه در مسیر پژوهش ) و جایگاه طرح تحقیق به عنوان فصول اول پایان نامه های دانشجویی نیز اشاره شد. سپس مراحل 15 گانه تهیه یک پروپوزال خوب و مناسب به صورت جزء به جزء مورد طرح و ارائه قرار گرفت. در اثنا کارگاه رییس انجمن علوم سیاسی ایران به پرسش های دانشجویان از جمله؛ تفاوت بین موضوع و عنوان پژوهش، تفاوت طرح مساله با چکیده و مقدمه ، و... پاسخ داد.

دومین همایش بازنگری روابط ایران و کشورهای آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی و چشم انداز آینده، دانشگاه فردوسی مشهد، 4 و 5 آبان 1389.سی دی همایش.صص 282 - 265      مجتبی مقصودی و منیره عرب چکیده:جمهوری های تازه استقلال یافته آسیای مرکزی، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به دلیل عدم برخورداری از تجربه کافی در زمامداری، تنش های داخلی، نابسامانی های اقتصادی و فقدان هویت فرهنگی مشترک با مشکلات عدیده ای مواجه بودند؛ لذا در پی توسعه انواع جدیدی از روابط در سطح منطقه برآمدند. این در حالی بود که تجزیه و اضمحلال شوروی و پایان نظام دو قطبی فرصت مناسبی را فراهم نمود تا بازیگران منطقه ای و بین المللی برای دستیابی به نقشی مهم و تأثیرگذار در راستای تحقق اهداف خود گام بردارند.  در این بین موقعیت خاص ژئوپلیتیک ایران در منطقه در کنار علقه های کهن و دیرپای فرهنگی، شرایط مساعدی برای ایفای نقش منطقه ای ایران فراهم نمود؛ که البته نه تنها ایران از این فرصت بی نظیر تاریخی  به خوبی بهره برداری نکرد ، بلکه با اتخاذ سیاست های نامناسب فرصت را به دیگر رقبای منطقه ای واگذار نمود. سرنگونی طالبان در افغانستان و بحران داخلی در تاجیکستان از دیگر فرصت هایی بود که ایران با توجه به توانایی ها و قابلیت های فرهنگی خود در منطقه می توانست برای افزایش قدرت نفوذ و تعاملات منطقه ای خود از آن بهره گیری نماید؛ این بار نیز، دستگاه سیاست خارجی با رویکرد حداکثری و ایدئولوژیک، در راستای برپایی نظامی سیاسی بر پایه مدل جمهوری اسلامی گام برداشت که با بی رغبتی داخلی، واکنش قدرت های بزرگ و مقاومت کشورهای منطقه رو به رو شد  و در نهایت کمرنگ شدن نقش ایران را در پی داشت. در میان کشورهای فارسی زبان، با توجه به ظرفیت های بالقوه اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی، ایران می تواند نقش پررنگ و مهمی در همگرایی و وحدت منطقه ای داشته باشد. در این مقاله سعی شده مشخص شود چه الزامات و ضرورت هایی برای بازنگری مناسبات ایران با کشورهای فارسی زبان وجود دارد و ایران چه رویکرد ، مواضع و کارکردهایی را باید در این عرصه در پیش گیرد؟ فرضیه پژوهش این است که با توجه به اشتراکات فرهنگی-   هویتی کشورهای فارسی زبان به ویژه ایران ، افغانستان و تاجیکستان و لزوم همگرایی منطقه ای ، ایران از توانایی ها و قابلیت های لازم برای افزایش قدرت نفوذ و ایفای نقشی کلیدی در منطقه برخوردار است. همچنین در نوشتۀ حاضر، ضمن بررسی جایگاه  همگرایی منطقه ای از دیدگاه سازه انگاری و در راستای تحقق اهداف همگرایی منطقه ای فارسی زبانان، بر ضرورت های توجه و بهره گیری بیشتر ایران  از ظرفیت های عمیق فرهنگی- هویتی( به ویژه عنصر مشترک زبانی ) با تأکید بر بازنگری در مناسبات ایران با حوزه فارسی زبانان پرداخته خواهد شد و نقش ، سهم و مسئولیت کلیدی و تاریخی ایران  مورد بررسی قرار خواهد گرفت. کلید واژه ها : سازه انگاری، سیاست خارجی، ایران، افغانستان، تاجیکستان، فارسی زبانان

تمدن ایرانی؛ فراسوی مرزهامجتبی مقصودی - ماندانا تیشه یارتهران: انتشارات تمدن ایرانی، 1388چاپ اول،173 صص مقدمه هنگامی که از ”تمدن“ صحبت به میان می‌آید، انسان ناخودآگاه به یاد گذشته‌های دور می‌افتد. گویی که این کلمه باری از قدمت و دیرینگی را به دوش می‌کشد. تمدن در نگاه نخست، یادآور ویژگی‌ها و خصوصیاتی است که مردم هر سرزمین از دیرباز روابط اجتماعی، شیوه زیست، نحوه حکومت‌داری، ارتباطات درون فرهنگی و مراودات خود با سایر اقوام و جوامع را براساس آن بنیان نهاده و بسیاری از آنها را نسل به نسل، به فرزندان خود منتقل نموده‌اند و اینک ما را به وارثان میراث عظیم بدل ساخته‌اند. این برداشت از تمدن البته گویای همه واقعیت وجودی آن نمی‌تواند باشد زیرا پویایی و تحول تمدن‌های قدیم و زایش تمدن‌های جدید طی سده‌های اخیر و تداوم این تحول تا عصر حاضر، موجب شده است که ما جز میراث داران تمدن‌های کهن، از نقش و جایگاه دیگری را نیز برخوردار باشیم. براین اساس مردمان هر دوره از جمله دوران معاصر جز وظیفه حفظ و انتقال پیشینه فرهنگی ـ تمدنی سرزمینی که به آن تعلق دارند، می‌بایست به نوبه خود از عهده فرآیند تمدن‌سازی نیز برآیند و چیزی را بر کاروان در حال حرکت و پویای تمدن بشری بیافزایند. این امری اجتناب‌ناپذیر است و سستی و انفعال در مقابل آن و یا گریز از آن مانع از آن نخواهد شد که نسل‌های آینده به دوران ما به عنوان دوران رشد و شکوفایی یک تمدن نوین و یا مقوم تمدنی کهن بنگرند و یا آنکه این عصر را دوران انحطاط تمدنی و واماندگی از قافله پیشرفت بشری بنامند. از این منظر، تمدن نمی‌تواند امری قدیمی، دور از دسترس و غیرقابل تغییر باشد. تمدن‌ها در هر عصر با انسان‌ها به دنیا می‌آیند، زندگی می‌کنند و بعد از آنان همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند. این تنها پیشینیان نبودند که وظیفه تمدن‌سازی را بر عهده داشتند، ما نیز نقش ویژه‌ای در ایجاد، احیا، حفظ و تقویت عناصر تمدنی عصر خود بر عهده داریم. با این همه نمی‌توان انکار کرد که توجه به مسائل تمدن و تحولات تمدنی در قرن گذشته تحت‌الشعاع بسیاری از معادلات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و ایدئولوژیک بوده و کمتر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در واقع با نگاهی به پیشینه بحث‌های تمدنی در سده گذشته به جز مواردی معدود همچون آثار آرنولد توین بی که با بررسی 26 تمدن، بحث‌های نوینی را در حوزه شناخت تمدن‌ها مطرح نمود و یا فوکوتساوا یوکیشی که کتاب ارزشمند ”نظریه تمدن“ او به واسطه تأثیر بسزایی که در رشد و توسعه ژاپن در قرن بیستم بر جای گذاشت، توسط یونسکو به عنوان یکی از آثار برگزیده انتخاب شده است، به ندرت می‌توان به مطالبی بدیع و جامع در زمینه ویژگی‌های تمدنی در عصر حاضر دست یافت.

انجمن علوم سیاسی ایران برگزار می کند   جلسه نقد و بررسی کتاب "پژوهش در علوم سیاسی" رویکردهای اثبات گرا، تفسیری و انتقادی (ناشرین: دانشگاه امام صادق (ع)، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی)   با حضور دکتر قاسم افتخاری دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه تهران دکتر حسین سلیمی دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی و نویسنده کتاب دکتر کاووس سیدامامی   زمان: سه شنبه 8 آذر ساعت :17:30 الی 19 محل برگزاری: خیابان انقلاب، بین فخر رازی و دانشگاه، خیابان لبافی نژاد، نبش کوچه انوری، شماره 1، دفتر انجمن علوم سیاسی ایران   روابط عمومی انجمن علوم سیاسی ایران