برگزاری همایش مشترک "چالش های دولت یازدهم و نقش راهبردی دانش سیاست در حل آن ها"در دانشگاه فردوسی مشهد    همایش «چالش های دولت یازدهم و نقش راهبردی دانش سیاست در حل آن ها» چهارشنبه 30 بهمن 1392 در دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد با مشارکت انجمن علوم سیاسی ایران و جهاد دانشگاهی و با حضور استادان علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه های کشور برگزار شد. به گزارش «خراسان» در ابتدای این همایش دکتر محمدعلی تقوی، مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد با تشکر از حضور استادان دانشگاه ها و اعضای انجمن علوم سیاسی ایران در مشهد گفت: انجمن علوم سیاسی ایران منشاء خیری برای دانش سیاست و ارتقای منزلت اجتماعی آن بوده و محفل گرمی برای علاقه مندان این دانش ایجاد کرده است. وی ضمن ابراز امیدواری از اینکه این همایش سرآغازی برای همکاری های گسترده انجمن علوم سیاسی در شمال شرق کشور و استان های سه گانه خراسان باشد، گفت: دانش سیاست، دانش کاربردی است و به طور عمده برای حل مشکلات عینی به وجود آمده است، از این رو دانش سیاست در ایران نمی تواند نسبت به زندگی در جامعه امروز ایران بی تفاوت باشد. وی افزود: البته دانش سیاست در کنار بی اعتنا نبودن به حل مشکلات بشری، نقش پررنگ دیگری نیز دارد و آن عبارت است از روشن کردن مفاهیم و مفهوم سازی برای سیاستمداران تا آن ها بتوانند تصویری دقیق از معضلات داشته باشند. وی اضافه کرد: دانش سیاست باید به دور از آرمان پردازی های دور و دراز باشد تا راه حل های عینی را ارائه کند و همه هدف آن تسهیل کردن زندگی بشری باشد. انجمن های علمی؛ حلقه مفقوده جامعه و قدرت در آغاز نشست های سه گانه این همایش، نشست اول با حضور دکتر مجتبی مقصودی، رئیس انجمن علوم سیاسی ایران و دکتر طاهره ابراهیمی فر، دانشیار دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران برگزار شد. دکتر مقصودی در سخنرانی خود با موضوع «چالش های دولت و نقش علمی و راهبردی انجمن علوم سیاسی ایران» از تاسیس سومین شعبه منطقه ای این انجمن در شمال شرق کشور در مشهد خبر داد و افزود: راه اندازی مجله مشترک علمی پژوهشی انجمن علوم سیاسی ایران و گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد با عنوان «سیاست مقایسه ای» از دیگر برنامه های ما در مشهد است. دکتر مقصودی در ادامه سخنان خود با اشاره به این که امروز یکی از مهم ترین منابع قدرت، دانش است، گفت: یکی از گام هایی که در دهه های اخیر در ایران در این زمینه برداشته شده است، فعالیت های داوطلبانه اصحاب علم و دانش در قالب انجمن های علمی است. وی افزود: انجمن های علمی می توانند حلقه مفقوده صاحبان علم و اندیشه با ظرفیت های علمی، فرهنگی و اجتماعی جامعه باشند. دکتر مقصودی ضمن توضیح مفهوم «جامعه شناسی سیاسی علم» افزود: انجمن های علمی که مستقل هستند، می توانند میان جامعه و قدرت تعامل برقرار کنند. وی خاطرنشان کرد: تلاش انجمن های علمی این است که بتوانند به عنوان نهادهایی مستقل، علم را تخصصی کنند و در عین حال نقش گروه های سیاست گذار را نیز ایفا کنند. وی افزود: انجمن های علمی نگاهی صلح جویانه دارند؛ بدین معنا که دغدغه کسب قدرت ندارند. 350 انجمن علمی در کشور دکتر مقصودی اضافه کرد: هم اکنون حدود 350 انجمن علمی با مجوز وزارت علوم در کشور فعال است که آغاز فعالیت این انجمن ها از دهه 1370 است. وی گفت: اگر بخواهیم در تاریخ ایران، نشانی از سازمان های غیردولتی ببینیم مساجد و تکایا اولین تشکل ها هستند. رئیس انجمن علوم سیاسی ایران با نگاهی گذرا به تاریخچه انجمن های علمی در ایران، گفت: ما رشد قابل توجهی از تاسیس و فعالیت نهادهای غیردولتی را در دوره اصلاحات شاهد هستیم که 20 هزار نهاد غیردولتی به وجود آمد اما در 8 سال گذشته از این تعداد کاسته شد. وی افزود: انجمن علوم سیاسی ایران جزو 5 انجمن برتر کشور است.وی در پایان سخنانش گفت: اگر بخواهیم بین انجمن های علمی و دولت ارتباط برقرار کنیم، مثلثی داریم که اضلاع آن عبارت است از: تصمیم سازی های معقول، توسعه ملی و انجمن های علمی؛ که در جوامع توسعه یافته نقش انجمن های علمی برجسته است، اما در کشور ما هنوز این انجمن ها جایگاهی ندارند. مشکلات حقوقی تنها مشکل زنان نیست در ادامه نشست اول، دکتر طاهره ابراهیمی فر به موضوع چالش های دولت در حوزه زنان پرداخت و گفت: نگاه زنان به مردان رقابتی نیست چون هیچ انسانی به تنهایی نمی تواند کارها را پیش ببرد. وی اضافه کرد: بعد از انقلاب تلاش هایی به منظور اصلاح وضعیت زنان انجام شد که اگرچه خوب بود اما کافی نبود. دکتر ابراهیمی فر خاطر نشان کرد: مشکلات حقوقی تنها مشکل زنان در ایران نیست و تعارض بین ذهنیت و فرهنگ موجود در جامعه از جمله مشکلات آنان است. وی در توضیح این مشکل گفت: زیرساخت ناصحیح و برخی الگوها و باورهای نادرست باعث شده است که حتی حقوقی که در حوزه زنان الزامی بوده هم به اجرا در نیاید. وی افزود: نهادهای اجتماعی زیادی به وجود آمده ولی در حوزه زنان، مباحث اولویت بندی نشده است. مثلا مشخص نمی کنند که بالاخره بانوان دوچرخه سواری کنند یا نه. دانشیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اضافه کرد: در جنبه های فرهنگی و حقوقی کاستی های زیربنایی داریم. باید زمینه هایی فراهم شود تا توانمندی زنان و همه انسان ها را پرورش دهد و افراد شایسته به جایگاه های مورد نظرشان برسند. وی افزود: اگر این زمینه ها نباشد، با ایجاد موقعیت های شغلی برای زنان هم مشکل حل نمی شود. «حقوق شهروندی» عجولانه نوشته شده است دکتر ابراهیمی فر با انتقاد از نگارش عجولانه قانون «حقوق شهروندی» گفت: مشخص نیست چه تعداد از متخصصان در حوزه زنان این قانون را بررسی کرده اند. وی مشکل در حوزه سلامت را مشکل دیگر بانوان دانست و گفت: مادری که از سلامت روانی برخوردار باشد، فرزند بهتری را پرورش می دهد و از بعد جسمانی هم مشخص نیست که هیجانات زنان در کجا باید تخلیه شود. در مدارس نیز از ورزش، چیزی جز بازی های بچگانه شاهد نیستیم. وی با دسته بندی چالش های دولت در حوزه زنان گفت: در بحث حقوقی بسیاری از قوانین به گونه ای نوشته شده است که می توان از آن ها برداشت ها و تفاسیر متعددی کرد. ضمن این که بسیاری از قوانین خیلی با شتاب نوشته می شود و پختگی لازم را ندارد. وی افزود: بسیاری از قوانین با مسائل روز انطباق ندارد و اگر انطباق در قوانین نباشد، ناهنجاری های اجتماعی در حوزه زنان هم افزایش می یابد.دکتر ابراهیمی فر اضافه کرد: قوانین در حوزه زنان باید ضمانت اجرایی داشته باشد. ضمن این که نوعی پایگاه امنیتی در حوزه زنان وجود ندارد. یعنی اگر خشونتی علیه زنان شکل گرفت ضمانتی وجود ندارد. سیاست خارجی و روابط بین الملل در نشست دوم این همایش که در حوزه سیاست خارجی و روابط بین الملل بود، دکتر قاسم افتخاری، دارنده اسکار علوم سیاسی ایران و استاد روابط بین الملل درباره برنامه هسته ای ایران به ایراد سخن پرداخت. وی گفت: وقتی از برنامه هسته ای ایران حرف می زنیم، تاکنون از نگاه خودمان به این مسئله نگریسته ایم و هیچ وقت از دیدگاه خارجی ها به قضیه هسته ای نگاه نکرده ایم که بدانیم واقعا از ما چه می خواهند.در ادامه این نشست دکتر سیداحمد فاطمی نژاد، عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد درباره «فرهنگ و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» سخنرانی کرد و با استفاده از نظریه های دانشمندان روابط بین الملل به تشریح رفتار دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجی پرداخت. بدترین راه افراط و تفریط است نشست سوم همایش چالش های دولت یازدهم با سخنرانی دکتر علی اصغر داوودی، عضو هیئت علمی علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، دکتر جعفر حق پناه، کارشناس مسائل سیاسی و دکتر امیر دبیری مهر همراه بود.دکتر داوودی در سخنرانی خود با موضوع سیاست اعتدال و توسعه پایدار گفت: بدون شک جهالت ریشه بسیاری از افراط ها و عقب ماندگی هاست. وی گفت: همان طور که می دانید واکنش ها در جامعه ما بیشتر سیاسی است و در همه جوامع بدترین راه همان راه افراط و تفریط است. وی اضافه کرد: باید با پیمودن راه اعتدال و واقع گرایی به جایگاهی بهتر و رشد و توسعه پایدار رسید، البته اگر افراط و تفریط ها متاثر از مصلحت اندیشی ها باشد، مشکل چندانی به وجود نمی آید. هویت ایران در بازه چندهزارساله شکل گرفته است دکتر حق پناه سخنران بعدی این نشست بود که در سخنرانی خود با موضوع چشم انداز چالش های قومی و نقش دانش سیاست گفت: در ایران، قوم مهاجری وجود نداشته است و این اقوام در بازه چند هزار ساله ای به طور یکپارچه با هم ترکیب شده اند و هویت ایرانی را شکل داده اند. وی افزود: الگوی وحدت در عین کثرت در ایران به خوبی تبیین نشده است. دکتر حق پناه اضافه کرد: عواملی که باعث شده است مسائل قومیتی در ایران وجود داشته باشد عبارتند از: سیاسی شدن امور، ایدئولوژیک شدن موضوع چه از جانب مرکز و چه پیرامون و دستکاری های بیرونی و جهانی در مسائل داخلی کشور. وی اضافه کرد: چالش هایی برای دولت یازدهم مطرح است. یکی این که دولت با مسائلی مواجه شد که انباشته شده از دولت های قبل است. دیگر این که سیاست داخلی و خارجی ما همزمان از مسائل قومی تاثیر می پذیرد. وی افزود: شکاف بین فقیر و غنی، مسائل مذهب و زبان و به تبع آن مداخلات خارجی و ضربه خوردن نهادهای مدنی از دیگر چالش های دولت یازدهم است. وی در پایان سخنان خود اضافه کرد: راه حل این مسائل به دانش متخصصان سیاسی در دولت برمی گردد، چون مشکل در حوزه کارکردی شدن این مسائل است که امیدواریم در دولت یازدهم بتوانیم مسائل را در حوزه منطقه ای به نفع ایران هدایت کنیم.دکتر دبیری مهر، سخنران پایانی این نشست نیز در تبیین چالش های رسانه ای دولت یازدهم گفت: سه رابطه بین رسانه و قدرت وجود دارد: اول رابطه مداحی قدرت و این که برخی اصحاب رسانه خود را در خدمت قدرت می دانند. دوم رابطه نقادانه قدرت. یعنی از موضع نقد قدرت دولت برمی آیند و سوم موضع خنثی قدرت. وی اضافه کرد: معیار نگاه دولت در ایران، جناحی و حزبی است و از فواید رسانه ها استفاده نمی کنند که این خود انحراف بزرگی است که در نگاه دولت و رسانه وجود دارد.بنگرید به سایت خراسان نیوز به آدرس: http://www.khorasannews.com/News.aspx?id=5703195